Το άρθρο που ακολουθεί καλύπτει ένα θέμα που έχει περάσει πρόσφατα στο επίκεντρο — τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Αν νομίζατε ότι πρέπει να μάθετε περισσότερα για την άνευ όρων αγάπη, ορίστε η ευκαιρία σας.
Όταν το σκοτάδι γίνεται μέρα, ο ήλιος κινείται στον ορίζοντα και αγγίζει τα πάντα. Αυτή η κίνηση στο τοπίο φωτίζει τα πάντα. Ένας τέτοιος φωτισμός μας αφυπνίζει όλους. Ανεβαίνουμε με την ενέργεια να κινείται μέσα και μέσα από εμάς επιτρέποντάς μας να δημιουργήσουμε μια νέα μέρα. Μια μέρα μοναδική από όλες τις υπόλοιπες και δημιουργικά υφασμένη στην ψυχή μας.
Αυτό είναι το τοπίο της ψυχής μας. Όπως μπορείτε να δείτε, η φύση έχει έναν τρόπο να μας δείχνει πόσο ισχυροί είμαστε. Η ίδια δύναμη που δημιούργησε το φεγγάρι και τα αστέρια και η κίνηση όλου του χώρου και του χρόνου βρίσκεται μέσα στην ανθρώπινη καρδιά. Είναι η ίδια η καρδιά της δημιουργίας, και ίσως, η καρδιά του Δημιουργού μας.
Τα ανθρώπινα όντα είναι τυχερά που μπορούν να έχουν επίγνωση της επίγνωσής μας. Αυτή η επίγνωση μας δίνει την ευκαιρία να αναλογιστούμε την ψυχή μας και να βρούμε ευλογία στο να είμαστε ζωντανοί. Η συνείδησή μας για μια δημιουργική δύναμη μέσα μας που μας οδηγεί σε αυτόν τον κόσμο, μέσω αυτού, και τελικά στο αιώνιο σπίτι μας, μας επιτρέπει να εκπληρώσουμε έναν σκοπό σε αυτή τη γη.
Ένας τέτοιος σκοπός είναι πέρα από την ικανότητά μας να γνωρίζουμε πραγματικά. Ωστόσο, μπορούμε να ανοίξουμε την καρδιά μας αρκετά ώστε να επιτρέψουμε στον σκοπό μας να μας βρει. Αυτό γίνεται αναγνωρίζοντας ότι τα πράγματα στη ζωή που πραγματικά έχουν σημασία ΕΙΝΑΙ τα πράγματα στη ζωή που δεν έχουν σημασία.
Ναι, είναι η λαχτάρα της ψυχής μας να εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίο ήρθαμε στη γη. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά πώς συλλαμβάνεται πλήρως ένα μωρό. Η επιστήμη και η ανθρώπινη κατανόηση δεν έχουν ακόμη καταφέρει να κατανοήσουν πλήρως μια τέτοια δύναμη της φύσης. Μπορούμε μόνο να αγκαλιάσουμε αυτό που μας ξεπερνά και να βρούμε έναν τρόπο να φέρουμε στη ζωή δυνάμεις της φύσης όπως ένα μικροσκοπικό παιδί.
Όταν γεννιέται ένα παιδί, νιώθουμε δέος. Το θαύμα της γέννησης δημιουργεί κάτι μέσα σε όλους μας. Είναι η ανάμνηση ότι η ζωή δεν προέρχεται από εμάς. Αντίθετα, η ζωή έρχεται μέσα από εμάς. Ως εκ τούτου, ζούμε σε ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Όλοι μας πιθανώς ζούμε τον σκοπό της ψυχής μας περισσότερο απ’ όσο ξέρουμε, και μάλιστα, μπορούμε να ξέρουμε. Είναι το μυστήριο όλων των μυστηρίων.
Αυτό δεν εξηγεί γιατί κάποιοι από εμάς βρίσκουν τη γαλήνη και άλλοι τον πόνο. Όμως, μια τέτοια φιλοσοφία θα μας επιτρέψει σε όλους να βρούμε χάρη στο να γνωρίζουμε ότι η ζωή μας δημιουργεί στον κόσμο μας πτυχές του εαυτού μας που όλοι είμαστε μέρος. Η κατανόηση μιας τέτοιας χάρης δίνει στον καθένα μας την ευκαιρία να βρει έλεος και χάρη και την ίδια άνευ όρων αγάπη με την οποία ήρθαμε στον κόσμο όταν γεννηθήκαμε.
